آبجو پمسیونی روسی 1 لیتری Pemecnehhoe
دلستر از نوشابه های گاز دار دیگر بهتر است :
زیرا حاوی مالت جو، گلوکز، ویتامین‌های گروه B، ویتامین C، اسیدهای آمینه و آب کربوناته است. هر 100 سی سی دلستر لایت حدود 17 کالری و هر 100 سی سی دلستر معمولی حدود 25 کالری انرژی دارد.
دلستر از نوشابه بهتر است با این تفاوت که دلستر دارای ویتامین ث و گروه ویتامین ب و برای دفع سنگ کلیه مفید است، در حالی که نوشابه جذب کلیه را مختل می کند،چاق کننده است، فسفر بالایی دارد، کلسیم را دفع می کند و باعث پوکی استخوان می شود، نوشابه مشکی از زرد مضر تر است
اجزا تشکیل دهنده:
آبجوی خالص باید تنها شامل «آب، رازک، جوانه جو و مخمر» باشد.
مواد تشکیل دهنده پایه آبجو را آب، منبع نشاسته مانند مالت جو برای تخمیر شدن (تبدیل شدن به الکل)، مخمر آبجو و طعم دهنده مانند رازک است. برخی اوقات ممکن است چندین منبع نشاسته به صورت مخلوط با منبع نشاسته ثانویه ماننده ذرت، برنج یا شکر استفاده شود. اینکار به عنوان جایگزینی کم هزینه به جای مالت جو صورت می‌گیرد.
آب
بیشتر آبجو از آب تشکیل شده‌است. مناطق مختلف، آب‌های متفاوتی متشکل از مواد معدنی مختلف دارند. در نتیجه این تفاوت سبب تهیه انواع مختلفی از آبجو می‌شود که به آنها شخصیت منطقه‌ای می‌دهد.
منبع نشاسته
منبع نشاسته تأمین‌کننده مواد مورد نیاز برای تخمیر و کلید تعیین‌کننده طعم و بوی آبجو است. رایج‌ترین منبع نشاسته در آبجوسازی، جو مالت شده می‌باشد. برای تهیه مالت، دانه‌ها از طریق خیسانده شدن در آب، جوانه می‌زنند، سپس این دانه‌های جوانه زده را در کوره حرارت می‌دهند تا خشک شوند که حاصل آن در نهایت مالت است.
دانه‌ها در روند مالت شدن، آنزیمی تولید می‌کنند که نشاسته دانه را به شکر مورد نیاز برای تخمیر تبدیل می‌کند. مدت زمان و دمای حرارت دادن دانه‌ها، دانه مالت با رنگ‌های متفاوت را تولید می‌کند. دانه‌های مالت تیره‌تر، آبجوی تیره‌تری نیز می‌سازند
از آنجا که الکل از اجزای تشکیل دهنده آبجو است، تأثیرات مصرف الکل در رابطه با آبجو نیز صدق می‌کند. مصرف متوسط الکل که شامل آبجو نیز می‌شود، احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی، سکته مغزی و زوال عقل را افزایش داده و همچنین می‌تواند سبب کاهش ادراک شود. از سوی دیگر مصرف بیش از حد یا مداوم آن می‌تواند سبب الکلی شدن و ابتلا به بیماری‌های کبدی را فراهم کند.
مخمر آبجو به عنوان یک منبع غنی از مواد مغذی شناخته می‌شود. از این رو آبجو نیز شامل مقدار قابل توجهی از مواد مغذی نظیر منیزیم، سلنیوم، پتاسیم، فسفر، بیوتین و ویتامین‌های گروه ب است. حتی از آبجو به عنوان مایع پخت نان نیز استفاده می‌شود.
تفاوت اصلی بین آبجوهای الکلی و غیر الکلی
تفاوت اساسی بین آبجوهای الکلی و غیر الکلی میزان الکل موجود در آن است. آبجوهای الکلی مقدار زیادی الکل دارند، در حالی که آبجوهای غیر الکلی حاوی الکل بسیار کمی هستند. طبق قانون کلی “آبجو بدون الکل” یا با الکل پایین می تواند حاوی مقدار بسیار کمی الکل باشد (کمتر از 0.05٪)
آبجو بدون الکل یا کم الکل چگونه ساخته می شود؟
به طور معمول تولیدکنندگان خارجی دو راه برای کاهش الکل در آبجو خود دارند. آنها می توانند الکل را از محصول نهایی حذف کرده و یا اطمینان حاصل کنند که الکل در طول فرآیند تبخیر شکل نمی گیرد.
یکی از متداول ترین روش ها، گرم کردن آبجو برای جوشاندن الکل است. نکته دیگر عبور آبجو از طریق صافی است که الکل را بیرون می آورد.
آبجو از قدیم یکی از نوشیدنی های مهم بعد از چای و آب محسوب می شده است. امروز هم دارای طرفدار های بسیاری می باشد. آبجوی بدون الکل یا همان ماءالشعیر از پرمصرف‌ترین نوشیدنی ها ی محبوب در بین ایرانیان می باشد .
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.